jedno zdjęcie dziennie. podejście drugie

nie da się ukryć, że jestem zwykłym, przypadkowym pstrykaczem. jestem zbyt leniwy i niedbały, żeby bawić się w porządną fotografię. celować w odpowiednią porę, odpowiednie światło. przymierzać różne kadry. podchodzić bliżej, targać ze sobą drabinki, statywy czy jakiekolwiek inne akcesoria. w ogóle targanie ze sobą aparatu fotograficznego, to czasem dla mnie zbyt duży wysiłek. co gorsza robienie zdjęć mnie peszy. nie lubię gdy ktoś patrzy jak fotografuję, staram się to robić szybko, ukradkiem. sam nie wiem czemu...

to dlatego właśnie tak bardzo zaprzyjaźniłem się z holgą. ten lekki, plastikowy aparat w sam raz odpowiada mojemu charakterowi i dlatego holgowych fotek nie przestanę robić. oczywiście przyciężkawy pentacon nie wyląduje w szufladzie. to znaczy, w sensie ścisłym tam właśnie jest, ale nie dożywotnio, nie spędza tam emerytury. owszem, chętnie czasem po niego sięgnę. jak będę miał ochotę.

 może to trochę smutne (a może nie), ale najlepszym wyjściem okazuje się telefon. przyszła era smartfonów z całkiem znośnymi aparatami fotograficznymi, więc komórka okazuje się całkiem przyjemnym narzędziem. dlatego dziś, po raz pierwszy chyba na tym blogu pojawi się fotka z komórki.

przy okazji powrócę do rzuconego kiedyś przez Magdalenę Aniszewską pomysłu na serię "jedno zdjęcie dziennie". Mania kontynuowała to konsekwentnie przez długi okres czasu, z bardzo fajnym skutkiem. ja z racji ówczesnego braku sensownego telefonu, a także kosztów i ograniczeń czasowych jakie niesie fotografowanie na kliszy, mogłem się podłączyć tylko na tydzień. teraz może trochę nadrobię...