lament

głosowanie zakończone, czas zwijać banery i pakować zabawki. zwycięstwa nie było, tego się można było z resztą spodziewać. wygrywał ten kto najlepiej się reklamował i miał najwięcej znajomych którzy wysyłali sms-y (a czy Ty wysłałeś/aś swojego?!?). co oczywiście nie znaczy, że odniósł bym sukces gdyby decydowały walory artystyczne, estetyczne czy jakiekolwiek inne, oceniane przez jakieś uznane jury. raczej nie mam złudzeń.

no cóż... są setki, a może i tysiące fajniejszych i ciekawszych blogów. to coś co zniechęca mnie często do pisania kolejnych postów, tak samo jak świadomość, że jestem raczej średnim fotografem sprawia, że nie chce mi się sięgać po aparat.

tak. wiem, że przesadzam. i wiem, że jest trochę osób które zaglądają tu nie tylko po znajomości, które napiszą czasem coś ciepłego pod fotką bo im się naprawdę podoba. dzięki Wam. licznik odwiedzin niedługo wyświetli kolejną okrągłą cyfrę 10000, i chociaż przeszło połowa z tego to moje własne odświeżenia, to i  tak jest to jakiś wynik.

uh. jestem przewrażliwiony, zmęczony, drażliwy i gorzki. reaguję tylko na wielkości absolutne i każdy brak sukcesu odbieram ostatnio jako porażkę. i to czekanie... czuje się sfrustrowany, bezradny i niekompetentny.

ech, to chyba ta odwilż...

tak. to na pewno to. to wszystko przejdzie....